неписьменний
НЕПИСЬМЕННИЙ, а, е. Який не вміє читати й писати. Ми люди темні, неписьменні! (Л. Укр., II, 1951, 489); Ягідка зовсім неписьменний. Не вмів навіть розписатись (Гончар, III, 1959, 343); // у знач. ім. неписьменні, них, мн. (одн. неписьменний, ного, ч.; неписьменна, ної, ж.). Ті, що не вміють читати й писати. Газету, як дістаєте на селі, так уголос читайте, бо багацько на селі неписьменних (Вишня, І, 1956, 106); // Який не знає чого-небудь, необізнаний з чимсь. Інститут [Глухівський учительський інститут до революції] виховував добронравних, політично неписьменних, наївних учителів для вищих початкових шкіл (Довж., І, 1958, 14).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | неписьменний | неписьменні |
Родовий | неписьменного | неписьменних |
Давальний | неписьменному | неписьменним |
Знахідний | неписьменного | неписьменних |
Орудний | неписьменним | неписьменними |
Місцевий | на/у неписьменному, неписьменнім | на/у неписьменних |
Кличний | неписьменний | неписьменні |
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | неписьменний | неписьменна | неписьменне | неписьменні |
Родовий | неписьменного | неписьменної | неписьменного | неписьменних |
Давальний | неписьменному | неписьменній | неписьменному | неписьменним |
Знахідний | неписьменний, неписьменного | неписьменну | неписьменне | неписьменні, неписьменних |
Орудний | неписьменним | неписьменною | неписьменним | неписьменними |
Місцевий | на/у неписьменному, неписьменнім | на/у неписьменній | на/у неписьменному, неписьменнім | на/у неписьменних |