парадиз
ПАРАДИЗ, -у, ч. 1. Рай. // Згідно древнім віруванням – місце заспокоєння душі. 2. Верхня галерея в залі для глядачів у театрі. 3. В європейській архітектурі XVIII ст. – розкішний заміський палацовий ансамбль з парком, комплекс багато оздоблених споруд. 4. У середньовічній Німеччині – передній атрій біля монастирської церкви.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | парадиз | парадизи |
Родовий | парадизу | парадизів |
Давальний | парадизові, парадизу | парадизам |
Знахідний | парадиз | парадизи |
Орудний | парадизом | парадизами |
Місцевий | на/у парадизі | на/у парадизах |
Кличний | парадизе | парадизи |