ларингал
ЛАРИНГАЛ, -а, ч., лінгв. 1. Приголосний, що артикулюється в гортані. 2. В індоєвропеїстиці – неозначений поствелярний звук.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | ларингал | ларингали |
Родовий | ларингала | ларингалів |
Давальний | ларингалові, ларингалу | ларингалам |
Знахідний | ларингал | ларингали |
Орудний | ларингалом | ларингалами |
Місцевий | на/у ларингалі | на/у ларингалах |
Кличний | ларингале | ларингали |