неакуратний
НЕАКУРАТНИЙ, а, е. 1. Який не додержується порядку, точності в роботі, у виконанні своїх обов'язків (про людину). Не турбуйся, коли я буду неакуратним, в дорозі трудніше писати (Коцюб., IIІ, 1956, 364); [К а р л:] Знову спізнюється твій батько. [Магда:] Так. [Карл:] Він стає дуже неакуратним (Собко, П'єси, 1958, 383).
2. Неохайний, нечепурний (про людину).
3. Недбало зроблений; який має неохайний вигляд (про предмет).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | неакуратний | неакуратна | неакуратне | неакуратні |
Родовий | неакуратного | неакуратної | неакуратного | неакуратних |
Давальний | неакуратному | неакуратній | неакуратному | неакуратним |
Знахідний | неакуратний, неакуратного | неакуратну | неакуратне | неакуратні, неакуратних |
Орудний | неакуратним | неакуратною | неакуратним | неакуратними |
Місцевий | на/у неакуратному, неакуратнім | на/у неакуратній | на/у неакуратному, неакуратнім | на/у неакуратних |