лакриматори
ЛАКРИМАТОРИ, -ів, мн. (одн. лакриматор, -у, ч.). Сльозоточиві отруйні речовини; від діяння лакриматорів захищає протигаз з протидимним фільтром.
лакриматор
ЛАКРИМАТОР, -у, ч. Див. лакриматори.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | лакриматор | лакриматори |
Родовий | лакриматору | лакриматорів |
Давальний | лакриматорові, лакриматору | лакриматорам |
Знахідний | лакриматор | лакриматори |
Орудний | лакриматором | лакриматорами |
Місцевий | на/у лакриматорі | на/у лакриматорах |
Кличний | лакриматоре | лакриматори |