гранулятор
ГРАНУЛЯТОР, а, ч. Пристрій для виготовлення і внесення в грунт гранул. Органо-мінеральні та інші гранули тепер можна виготовляти механізовано.. на грануляторах, тимчасово пристосованих із зерноочисних машин ОВ-10 (Колг. Укр., 6, 1962, 19).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | гранулятор | гранулятори |
Родовий | гранулятора | грануляторів |
Давальний | грануляторові, гранулятору | грануляторам |
Знахідний | гранулятор | гранулятори |
Орудний | гранулятором | грануляторами |
Місцевий | на/у грануляторі | на/у грануляторах |
Кличний | грануляторе | гранулятори |