диптот
ДИПТОТ, -а, ч., лінгв. Двовідмінковий іменник.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | диптот | диптоти |
Родовий | диптота | диптотів |
Давальний | диптотові, диптоту | диптотам |
Знахідний | диптот | диптоти |
Орудний | диптотом | диптотами |
Місцевий | на/у диптоті | на/у диптотах |
Кличний | диптоте | диптоти |