компліментник
КОМПЛІМЕНТНИК, а, ч., розм. Той, хто любить говорити компліменти.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | компліментник | компліментники |
Родовий | компліментника | компліментників |
Давальний | компліментникові, компліментнику | компліментникам |
Знахідний | компліментника | компліментників |
Орудний | компліментником | компліментниками |
Місцевий | на/у компліментнику, компліментникові | на/у компліментниках |
Кличний | компліментнику | компліментники |