мудрак
МУДРАК, а, ч . 1. розм. Те саме, що мудрець 2. Конфуцій, світовий мудрак, У нас заблискав серед двору (Граб., І, 1959, 250).
2. ірон. Те саме, що мудрагель. - Задля тих мудраків, що отаке [книжку про соціалізм] пишуть або про се базікають, є у мене, щоб ви знали, добра схованка... Отака! - додав він [становий] (Мирний, IV, 1955, 360); Е, та він у мене мудрак на всячину (Сл. Гр.).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | мудрак | мудраки |
Родовий | мудрака | мудраків |
Давальний | мудракові, мудраку | мудракам |
Знахідний | мудрака | мудраків |
Орудний | мудраком | мудраками |
Місцевий | на/у мудраку, мудракові | на/у мудраках |
Кличний | мудракаче | мудраки |