папірник
ПАПІРНИК, а, ч. Працівник паперової промисловості. Палітурники та папірники йшли під паперовими прапорами (Тулуб, Людолови, II, 1957, 289).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | папірник | папірники |
Родовий | папірника | папірників |
Давальний | папірникові, папірнику | папірникам |
Знахідний | папірника | папірників |
Орудний | папірником | папірниками |
Місцевий | на/у папірнику, папірникові | на/у папірниках |
Кличний | папірнику | папірники |