сплутування
СПЛУТУВАННЯ, я, с. Дія за знач. сплутувати і сплутуватися. Піднімають тресту руками або граблями, не допускаючи сплутування стебел (Колг. Укр., 7, 1956, 30); Давні ы та і за вимовою, очевидно, злилися в одну фонему и. Про це свідчить часте сплутування літери ы з і (и) (Літ. Укр., 1.ІХ 1967, 4).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | сплутування | сплутування |
Родовий | сплутування | сплутувань |
Давальний | сплутуванню | сплутуванням |
Знахідний | сплутування | сплутування |
Орудний | сплутуванням | сплутуваннями |
Місцевий | на/у сплутуванні | на/у сплутуваннях |
Кличний | сплутування | сплутування |