трафаретник
ТРАФАРЕТНИК, а, ч. Той, хто працює з трафаретом (у 1 знач.).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | трафаретник | трафаретники |
Родовий | трафаретника | трафаретників |
Давальний | трафаретникові, трафаретнику | трафаретникам |
Знахідний | трафаретника | трафаретників |
Орудний | трафаретником | трафаретниками |
Місцевий | на/у трафаретнику, трафаретникові | на/у трафаретниках |
Кличний | трафаретнику | трафаретники |