адюльтерний
АДЮЛЬТЕРНИЙ, а, е, заст. Прикм. до адюльтер; // Який зображує подружню невірність. Адюльтерна повість.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | адюльтерний | адюльтерна | адюльтерне | адюльтерні |
Родовий | адюльтерного | адюльтерної | адюльтерного | адюльтерних |
Давальний | адюльтерному | адюльтерній | адюльтерному | адюльтерним |
Знахідний | адюльтерний, адюльтерного | адюльтерну | адюльтерне | адюльтерні, адюльтерних |
Орудний | адюльтерним | адюльтерною | адюльтерним | адюльтерними |
Місцевий | на/у адюльтерному, адюльтернім | на/у адюльтерній | на/у адюльтерному, адюльтернім | на/у адюльтерних |