ака
АКА2, невідм., ч. 1. У тюркомовного населення – шанобливе звертання до співрозмовника чоловічої статі. 2. Старший брат.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | ака | аки |
Родовий | аки | ак |
Давальний | аці | акам |
Знахідний | аку | аки |
Орудний | акою | аками |
Місцевий | на/у аці | на/у аках |
Кличний | ако | аки |
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | ака | ака |
Родовий | ака | ака |
Давальний | ака | ака |
Знахідний | ака | ака |
Орудний | ака | ака |
Місцевий | на/у ака | на/у ака |
Кличний | ака | ака |
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | ака | ака |
Родовий | ака | ака |
Давальний | ака | ака |
Знахідний | ака | ака |
Орудний | ака | ака |
Місцевий | на/у ака | на/у ака |
Кличний | ака | ака |