допустимий
ДОПУСТИМИЙ, а, е. Який можна допустити, дозволити; можливий, дозволений. Католицтво і уніатство були оголошені єдино допустимими в Польщі релігіями (Іст, укр. літ., II, 1956, 585).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | допустимий | допустима | допустиме | допустимі |
Родовий | допустимого | допустимої | допустимого | допустимих |
Давальний | допустимому | допустимій | допустимому | допустимим |
Знахідний | допустимий, допустимого | допустиму | допустиме | допустимі, допустимих |
Орудний | допустимим | допустимою | допустимим | допустимими |
Місцевий | на/у допустимому, допустимім | на/у допустимій | на/у допустимому, допустимім | на/у допустимих |