екстраординарний
ЕКСТРАОРДИНАРНИЙ, а, е, книжн. Відмінний від звичайного; винятковий, незвичайний. Сказати щось було конче потрібно, щоб якимсь способом неначе звести на буденщину екстраординарний прикрий казус (Смолич, Мир.., 1958, 17); Поява її [артистки Базарової] в нашій трупі була зовсім екстраординарною (Збірник про Кроп., 1955, 289).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | екстраординарний | екстраординарна | екстраординарне | екстраординарні |
Родовий | екстраординарного | екстраординарної | екстраординарного | екстраординарних |
Давальний | екстраординарному | екстраординарній | екстраординарному | екстраординарним |
Знахідний | екстраординарний, екстраординарного | екстраординарну | екстраординарне | екстраординарні, екстраординарних |
Орудний | екстраординарним | екстраординарною | екстраординарним | екстраординарними |
Місцевий | на/у екстраординарному, екстраординарнім | на/у екстраординарній | на/у екстраординарному, екстраординарнім | на/у екстраординарних |