енен
ЕНЕН, -а, ч., іст. В епоху Середньовіччя – готичний високий конусоподібний головний убір з довгою прозорою вуаллю.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | енен | енени |
Родовий | енена | ененів |
Давальний | ененові, енену | ененам |
Знахідний | енен | енени |
Орудний | ененом | ененами |
Місцевий | на/у енені | на/у ененах |
Кличний | енене | енени |