заріччя
ЗАРІЧЧЯ, я, с. Місцевість за річкою. На заріччі, в другій частині села, де були порозкидані поміж скелями каменоломні, жили в чепурненьких міщанських хатках чорноокі парубки з італійськими прозваннями - каменярі (Вас., І, 1959, 237); Спасо-преображенська церква була на заріччі, за Хоралом (Бурл., О. Вересай, 1959, 74).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | заріччя | заріччя |
Родовий | заріччя | заріч |
Давальний | заріччю | заріччям |
Знахідний | заріччя | заріччя |
Орудний | заріччям | заріччями |
Місцевий | на/у заріччі | на/у заріччях |
Кличний | заріччя | заріччя |