карнавухий
КАРНАВУХИЙ, а, е, розм. З відрізаними або короткими вухами. Карнавухий хлопець.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | карнавухий | карнавуха | карнавухе | карнавухі |
Родовий | карнавухого | карнавухої | карнавухого | карнавухих |
Давальний | карнавухому | карнавухій | карнавухому | карнавухим |
Знахідний | карнавухий, карнавухого | карнавуху | карнавухе | карнавухі, карнавухих |
Орудний | карнавухим | карнавухою | карнавухим | карнавухими |
Місцевий | на/у карнавухому, карнавухім | на/у карнавухій | на/у карнавухому, карнавухім | на/у карнавухих |