картезіанець
КАРТЕЗІАНЕЦЬ, нця, ч. Послідовник філософії Декарта.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | картезіанець | картезіанці |
Родовий | картезіанця | картезіанців |
Давальний | картезіанцеві, картезіанцю | картезіанцям |
Знахідний | картезіанця | картезіанців |
Орудний | картезіанцем | картезіанцями |
Місцевий | на/у картезіанці, картезіанцеві | на/у картезіанцях |
Кличний | картезіанцю | картезіанці |