катран
КАТРАН1, у, ч., збірн. (Crambe L.). Рослина степів або напівпустель родини хрестоцвітих, що має велике листя й багато білих квіток. Та не цвіти білим цвітом, зелений катране (Чуб., V, 1874, 517); Вона [мати] їде в степах, зажурена й висока, В озерах пирію, берізки і катрану (Мас., Сорок.., 1957, 28).
КАТРАН2, а, ч. Невелика акула, що живе в Чорному морі; колюча акула.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | катран | катрани |
Родовий | катрана | катранів |
Давальний | катранові, катрану | катранам |
Знахідний | катрана | катранів |
Орудний | катраном | катранами |
Місцевий | на/у катрані | на/у катранах |
Кличний | катране | катрани |
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | катран | катрани |
Родовий | катрану | катранів |
Давальний | катранові, катрану | катранам |
Знахідний | катран | катрани |
Орудний | катраном | катранами |
Місцевий | на/у катрані | на/у катранах |
Кличний | катране | катрани |