контрреволюційний
КОНТРРЕВОЛЮЦІЙНИЙ, а, е. Скерований проти революції, ворожий їй; протиреволюційний. Революція [1905-1907 рр.] показала, що в умовах імперіалізму ліберальна буржуазія є контрреволюційною силою (Іст. УРСР, І, 1953, 621); - Скажу я вам слово, а ви запишете і скажете там, де треба, що я контрреволюційну агітацію розводжу (Тют., Вир, 1964, 140).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | контрреволюційний | контрреволюційна | контрреволюційне | контрреволюційні |
Родовий | контрреволюційного | контрреволюційної | контрреволюційного | контрреволюційних |
Давальний | контрреволюційному | контрреволюційній | контрреволюційному | контрреволюційним |
Знахідний | контрреволюційний, контрреволюційного | контрреволюційну | контрреволюційне | контрреволюційні, контрреволюційних |
Орудний | контрреволюційним | контрреволюційною | контрреволюційним | контрреволюційними |
Місцевий | на/у контрреволюційному, контрреволюційнім | на/у контрреволюційній | на/у контрреволюційному, контрреволюційнім | на/у контрреволюційних |