мандаринник
МАНДАРИННИК, а, ч . Мандариновий сад, мандаринова плантація.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | мандаринник | мандаринники |
Родовий | мандариннику | мандаринників |
Давальний | мандаринникові, мандариннику | мандаринникам |
Знахідний | мандаринник | мандаринники |
Орудний | мандаринником | мандаринниками |
Місцевий | на/у мандариннику | на/у мандаринниках |
Кличний | мандариннику | мандаринники |