непідтверджений
НЕПІДТВЕРДЖЕНИЙ, -а, -е. Який не підтвердили. Непідтверджений акредитив.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | непідтверджений | непідтверджена | непідтверджене | непідтверджені |
Родовий | непідтвердженого | непідтвердженої | непідтвердженого | непідтверджених |
Давальний | непідтвердженому | непідтвердженій | непідтвердженому | непідтвердженим |
Знахідний | непідтверджений, непідтвердженого | непідтверджену | непідтверджене | непідтверджені, непідтверджених |
Орудний | непідтвердженим | непідтвердженою | непідтвердженим | непідтвердженими |
Місцевий | на/у непідтвердженому, непідтвердженім | на/у непідтвердженій | на/у непідтвердженому, непідтвердженім | на/у непідтверджених |