палітурник
ПАЛІТУРНИК, а, ч. Майстер, який оправляє книги в палітурки. Були серед них і майстер паперової справи, і палітурник, і друкар... (Ів., Друкар.., 1947, 8); Споконвіку клей є незамінним помічником столярів, палітурників, шевців (Наука.., 6, 1962, 14).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | палітурник | палітурники |
Родовий | палітурника | палітурників |
Давальний | палітурникові, палітурнику | палітурникам |
Знахідний | палітурника | палітурників |
Орудний | палітурником | палітурниками |
Місцевий | на/у палітурнику, палітурникові | на/у палітурниках |
Кличний | палітурнику | палітурники |