плацкартний
ПЛАЦКАРТНИЙ, а, е. Із плацкартою. Плацкартний квиток ; // Признач. для пасажирів, які мають плацкарту. Вони перейшли в плацкартний вагон (Трубл., Мандр., 1938, 25).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | плацкартний | плацкартна | плацкартне | плацкартні |
Родовий | плацкартного | плацкартної | плацкартного | плацкартних |
Давальний | плацкартному | плацкартній | плацкартному | плацкартним |
Знахідний | плацкартний, плацкартного | плацкартну | плацкартне | плацкартні, плацкартних |
Орудний | плацкартним | плацкартною | плацкартним | плацкартними |
Місцевий | на/у плацкартному, плацкартнім | на/у плацкартній | на/у плацкартному, плацкартнім | на/у плацкартних |