підпертий
ПІДПЕРТИЙ, а, е. Дієпр. пас. мин. ч. до підперти. Кузьма неквапною ходою дістається до своєї кособокої, дрючками підпертої хати (Стельмах, II, 1962, 297); Почав тріщати лід на ручаї: підперта під мостом вода знімалася й ламала кригу... (Ле і Лев., Півд. захід, 1950, 98); Ідейність молоді, хай ще не підперта теоретичними постулатами, схоплена тільки самим серцем,.. є та основа, що зумовлює і гідну поведінку (Рад. Укр., 27.ІІІ 1963, 3).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | підпертий | підперта | підперте | підперті |
Родовий | підпертого | підпертої | підпертого | підпертих |
Давальний | підпертому | підпертій | підпертому | підпертим |
Знахідний | підпертий, підпертого | підперту | підперте | підперті, підпертих |
Орудний | підпертим | підпертою | підпертим | підпертими |
Місцевий | на/у підпертому, підпертім | на/у підпертій | на/у підпертому, підпертім | на/у підпертих |