сигнатурниця
СИГНАТУРНИЦЯ, і, ж. Жін. до сигнатурник.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | сигнатурниця | сигнатурниці |
Родовий | сигнатурниці | сигнатурниць |
Давальний | сигнатурниці | сигнатурницям |
Знахідний | сигнатурницю | сигнатурниць |
Орудний | сигнатурницею | сигнатурницями |
Місцевий | на/у сигнатурниці | на/у сигнатурницях |
Кличний | сигнатурнице | сигнатурниці |