сиплуватий
СИПЛУВАТИЙ, а, е. З невеликою сиплістю, трохи сиплий. Голос мав [М. К. Садовський] затушкований і сиплуватий на верхньому та середньому регістрах (Минуле укр. театру, 1953, 149).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | сиплуватий | сиплувата | сиплувате | сиплуваті |
Родовий | сиплуватого | сиплуватої | сиплуватого | сиплуватих |
Давальний | сиплуватому | сиплуватій | сиплуватому | сиплуватим |
Знахідний | сиплуватий, сиплуватого | сиплувату | сиплувате | сиплуваті, сиплуватих |
Орудний | сиплуватим | сиплуватою | сиплуватим | сиплуватими |
Місцевий | на/у сиплуватому, сиплуватім | на/у сиплуватій | на/у сиплуватому, сиплуватім | на/у сиплуватих |