співквартирант
СПІВКВАРТИРАНТ, а, ч. Те саме, що співмешканець.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | співквартирант | співквартиранти |
Родовий | співквартиранта | співквартирантів |
Давальний | співквартирантові, співквартиранту | співквартирантам |
Знахідний | співквартиранта | співквартирантів |
Орудний | співквартирантом | співквартирантами |
Місцевий | на/у співквартиранті, співквартирантові | на/у співквартирантах |
Кличний | співквартиранте | співквартиранти |