цвірінькотіння
ЦВІРІНЬКОТІННЯ, я, с. Дія за знач. цвірінькотіти і звуки, утворювані цією дією. Крякання, кудкудакання, цвірінькотіння зливаються в один невгамовний хор, від якого голова тріщить... (Грим., Незакінч. роман, 1962, 299).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | цвірінькотіння | цвірінькотіння |
Родовий | цвірінькотіння | цвірінькотінь |
Давальний | цвірінькотінню | цвірінькотінням |
Знахідний | цвірінькотіння | цвірінькотіння |
Орудний | цвірінькотінням | цвірінькотіннями |
Місцевий | на/у цвірінькотінні | на/у цвірінькотіннях |
Кличний | цвірінькотіння | цвірінькотіння |