штундист
ШТУНДИСТ, а, ч. Послідовник штундизму; учасник штунди (у 1 знач.).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | штундист | штундисти |
Родовий | штундиста | штундистів |
Давальний | штундистові, штундисту | штундистам |
Знахідний | штундиста | штундистів |
Орудний | штундистом | штундистами |
Місцевий | на/у штундисті, штундистові | на/у штундистах |
Кличний | штундисте | штундисти |