галичани
ГАЛИЧАНИ, чан, мн. (одн. галичанин, а, ч. ; галичанка, и, ж. ). Жителі Галичини. Червона Армія Збруч переступила - галичанам сонце засвітило (Укр.. присл.., 1955, 405); Значну роль у збудженні інтересу до російської літератури у Франка, як і в деяких інших молодих галичан, відіграв Драгоманов (Рад. літ-во, 3, 1957, 38); Наскільки я чула про становище галичанок в товаристві, то се якась така неволя, що може б я скоріше на каторгу пішла, ніж на таке життя (Л. Укр., V, 1956, 269).
галичанин
ГАЛИЧАНИН див. галичани.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | галичанин | галичани |
Родовий | галичанина | галичан |
Давальний | галичанинові, галичанину | галичанам |
Знахідний | галичанина | галичан |
Орудний | галичанином | галичанами |
Місцевий | на/у галичанині, галичанинові | на/у галичанах |
Кличний | галичанине | галичани |