снайперський
СНАЙПЕРСЬКИЙ, а, е. 1. Прикм. до снайпер. - Точно, - погодився Сашко, - наскільки мені відомо, снайперська справа - професія психологічна (Ю. Янов., І, 1954, 98); «Свій рахунок снайперський у січні розпочав я з друзями вести» (Гонч., Вибр., 1959, 188); // Такий, як у снайпера; влучний. Снайперський удар.
2. Стос. до снайперства. Червоні бійці - снайперські стрільці (Укр.. присл.., 1955, 399).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | снайперський | снайперська | снайперське | снайперські |
Родовий | снайперського | снайперської | снайперського | снайперських |
Давальний | снайперському | снайперській | снайперському | снайперським |
Знахідний | снайперський, снайперського | снайперську | снайперське | снайперські, снайперських |
Орудний | снайперським | снайперською | снайперським | снайперськими |
Місцевий | на/у снайперському, снайперськім | на/у снайперській | на/у снайперському, снайперськім | на/у снайперських |