акредитований
АКРЕДИТОВАНИЙ, а, е. Дієпр. пас. мин. ч. до акредитувати. Ходили чутки, що з головнокомандувачем прибудуть в Чаплинку.. всі акредитовані в Криму іноземні військові аташе (Гончар, Таврія.., 1957, 635).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | акредитований | акредитована | акредитоване | акредитовані |
Родовий | акредитованого | акредитованої | акредитованого | акредитованих |
Давальний | акредитованому | акредитованій | акредитованому | акредитованим |
Знахідний | акредитований, акредитованого | акредитовану | акредитоване | акредитовані, акредитованих |
Орудний | акредитованим | акредитованою | акредитованим | акредитованими |
Місцевий | на/у акредитованому, акредитованім | на/у акредитованій | на/у акредитованому, акредитованім | на/у акредитованих |