вугруватий
ВУГРУВАТИЙ, а, е. Те саме, що вуграстий. У Гутмана якоїсь виняткової будови ніс.. Над ніздрями - вугрувате утовщення, (Кол., На фронті.., 1959, 17); // у знач. ім. вугруватий, того, ч. Про людину, обличчя якої покрите вуграми (див. вугор2). Вутанька прудко відскочила від нього вбік. - Бач, як вона від тебе, - під'юджували вугруватого з натовпу. - Мабуть, що самогоном смердиш (Гончар, II, 1959, 254).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | вугруватий | вугрувата | вугрувате | вугруваті |
Родовий | вугруватого | вугруватої | вугруватого | вугруватих |
Давальний | вугруватому | вугруватій | вугруватому | вугруватим |
Знахідний | вугруватий, вугруватого | вугрувату | вугрувате | вугруваті, вугруватих |
Орудний | вугруватим | вугруватою | вугруватим | вугруватими |
Місцевий | на/у вугруватому, вугруватім | на/у вугруватій | на/у вугруватому, вугруватім | на/у вугруватих |