вірмени
ВІРМЕНИ, ен і ів, мн. (одн. вірмен, а, ч.; вірменка, и, ж. ). Народ, що становить основне населення Вірменської РСР. Катюша з своєю сестрою і квартиранткою (теж вірменкою) сьогодні все печуть якісь свої вірменські пундики (Л. Укр., V, 1956, 235); І кого тільки тут не було .. вірмени з чорними блискучими, як маслини, очима і жебраки в барвистому лахмітті (Тулуб, Людолови, І, 1957, 167).
вірмен
ВІРМЕН див. вірмени.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | вірмен | вірмени |
Родовий | вірмена | вірмен, вірменів |
Давальний | вірменові, вірмену | вірменам |
Знахідний | вірмена | вірмен, вірменів |
Орудний | вірменом | вірменами |
Місцевий | на/у вірмені, вірменові | на/у вірменах |
Кличний | вірмене | вірмени |
вірменин
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | вірменин | вірмени |
Родовий | вірменина | вірмен |
Давальний | вірменинові, вірменину | вірменам |
Знахідний | вірменина | вірмен |
Орудний | вірменином | вірменами |
Місцевий | на/у вірменині, вірменинові | на/у вірменах |
Кличний | вірменине | вірмени |