занепадник
ЗАНЕПАДНИК, а, ч. Виразник занепадництва. Демократизм П. Тичини виявився також у протиставленні справжньої живої краси містиці письменників-занепадників (Укр. літ., 10, 1957, 17).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | занепадник | занепадники |
Родовий | занепадника | занепадників |
Давальний | занепадникові, занепаднику | занепадникам |
Знахідний | занепадника | занепадників |
Орудний | занепадником | занепадниками |
Місцевий | на/у занепаднику, занепадникові | на/у занепадниках |
Кличний | занепаднику | занепадники |