карапуз
КАРАПУЗ, а, ч., жарт. Про маленького хлопчика; маля. Коли який-небудь найтихіший карапуз, утерши рукавом носа, брався до сусідового чуба, вона [Галя] тільки вичитувала винуватому наставлення (Вас., І, 1959, 118); Виманений окрайцем, з печі на лежанку спустився, нарешті, сам Василько, білоголовий, лобатий карапуз (Гончар, II, 1959, 141).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | карапуз | карапузи |
Родовий | карапуза | карапузів |
Давальний | карапузові, карапузу | карапузам |
Знахідний | карапуза | карапузів |
Орудний | карапузом | карапузами |
Місцевий | на/у карапузі, карапузові | на/у карапузах |
Кличний | карапузе | карапузи |