кентавр
КЕНТАВР, а, ч. У грецькій міфології - істота з кінським тулубом і людською головою та грудьми. Улюблені сюжети грецької пластики - фавни, сирени, кентаври (Фр., XVI, 1955, 294); Кентавр - міфічна істота - напівлюдина, напівкінь, відображена переважно в барельєфах етруських, грецьких і римських, а інколи і в скульптурних прикрасах епохи Ренесансу (Архіт. Рад. Укр., 10, 1939, 39).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | кентавр | кентаври |
Родовий | кентавра | кентаврів |
Давальний | кентаврові, кентавру | кентаврам |
Знахідний | кентавра | кентаврів |
Орудний | кентавром | кентаврами |
Місцевий | на/у кентаврі | на/у кентаврах |
Кличний | кентавре | кентаври |