кир
КИР, КИР-КИР, виг. Звуконаслідування, що означає крик курей.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | Кир | Кири |
Родовий | Кира | Кирів |
Давальний | Кирові, Киру | Кирам |
Знахідний | Кира | Кирів |
Орудний | Киром | Кирами |
Місцевий | на/у Кирі, Кирові | на/у Кирах |
Кличний | Кире | Кири |