кіномеханік
КІНОМЕХАНІК, а, ч. Механік, що обслуговує кіноустановку. Привезли кіномеханіки апарати, стали екран лаштувати у клубі (Козл., Весн. шум, 1952, 88).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | кіномеханік | кіномеханіки |
Родовий | кіномеханіка | кіномеханіків |
Давальний | кіномеханікові, кіномеханіку | кіномеханікам |
Знахідний | кіномеханіка | кіномеханіків |
Орудний | кіномеханіком | кіномеханіками |
Місцевий | на/у кіномеханіку, кіномеханікові | на/у кіномеханіках |
Кличний | кіномеханіку | кіномеханіки |