обплутаний
ОБПЛУТАНИЙ, а, е. Дієпр. пас. мин. ч. до обплутати. Вся на ній одіж була обплутана лісовим павутинням (Вас., Вибр., 1950, 29); Над терасою колони, обплутані виноградом (Н.-Лев., III, 1956, 313); Натуралістичні описи побуту темного, обплутаного забобонами, відсталого.. селянства - були для автора школою (Еллан, II, 1958, 191); // обплутано, безос. присудк. сл. Мури парку обплутано електродротами сильного струму (Смолич, І, 1958, 60).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | обплутаний | обплутана | обплутане | обплутані |
Родовий | обплутаного | обплутаної | обплутаного | обплутаних |
Давальний | обплутаному | обплутаній | обплутаному | обплутаним |
Знахідний | обплутаний, обплутаного | обплутану | обплутане | обплутані, обплутаних |
Орудний | обплутаним | обплутаною | обплутаним | обплутаними |
Місцевий | на/у обплутаному, обплутанім | на/у обплутаній | на/у обплутаному, обплутанім | на/у обплутаних |