тритрубний
ТРИТРУБНИЙ, а, е. Який має три труби, з трьома трубами. На рейді стояв тритрубний броненосець, а попереду, як оса, гостроносий міноносець (Панч, II, 1956, 527).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | тритрубний | тритрубна | тритрубне | тритрубні |
Родовий | тритрубного | тритрубної | тритрубного | тритрубних |
Давальний | тритрубному | тритрубній | тритрубному | тритрубним |
Знахідний | тритрубний, тритрубного | тритрубну | тритрубне | тритрубні, тритрубних |
Орудний | тритрубним | тритрубною | тритрубним | тритрубними |
Місцевий | на/у тритрубному, тритрубнім | на/у тритрубній | на/у тритрубному, тритрубнім | на/у тритрубних |