штурханина
ШТУРХАНИНА, и, ж., розм. Те саме, що штовханина. Вутанька, під загальний шум вискочивши з ложі, теж поспішала до виходу. Воєнком, боячись загубити її в темряві, не відставав від неї ні на крок, підтримував під руку, і, коли на них натискали, він, мовби захищаючи Вутаньку від штурханини, міцно пригортав її до себе (Гончар, II, 1959, 180).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | штурханина | штурханини |
Родовий | штурханини | штурханин |
Давальний | штурханині | штурханинам |
Знахідний | штурханину | штурханини |
Орудний | штурханиною | штурханинами |
Місцевий | на/у штурханині | на/у штурханинах |
Кличний | штурханино | штурханини |