колінопреклонений
КОЛІНОПРЕКЛОНЕНИЙ, а, е, уроч., заст. Який стоїть на колінах (у 1 знач.). Невідривне дивиться [Дьяконов] все туди ж, у бік понуро пониклих, коліно-преклонених.. генералів та високих гостей - представників «її величності Антанти» (Гончар, II, 1959, 361).
2. перен. Який підкорився, визнав над собою чию-небудь владу.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | колінопреклонений | колінопреклонена | колінопреклонене | колінопреклонені |
Родовий | колінопреклоненого | колінопреклоненої | колінопреклоненого | колінопреклонених |
Давальний | колінопреклоненому | колінопреклоненій | колінопреклоненому | колінопреклоненим |
Знахідний | колінопреклонений, колінопреклоненого | колінопреклонену | колінопреклонене | колінопреклонені, колінопреклонених |
Орудний | колінопреклоненим | колінопреклоненою | колінопреклоненим | колінопреклоненими |
Місцевий | на/у колінопреклоненому, колінопреклоненім | на/у колінопреклоненій | на/у колінопреклоненому, колінопреклоненім | на/у колінопреклонених |