покріпачення
ПОКРІПАЧЕННЯ, я, с. Дія за знач. покріпачити.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | покріпачення | покріпачення |
Родовий | покріпачення | покріпачень |
Давальний | покріпаченню | покріпаченням |
Знахідний | покріпачення | покріпачення |
Орудний | покріпаченням | покріпаченнями |
Місцевий | на/у покріпаченні | на/у покріпаченнях |
Кличний | покріпачення | покріпачення |