споруджання
СПОРУДЖАННЯ, я, с. Дія за знач. споруджати.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | споруджання | споруджання |
Родовий | споруджання | споруджань |
Давальний | споруджанню | споруджанням |
Знахідний | споруджання | споруджання |
Орудний | споруджанням | споруджаннями |
Місцевий | на/у споруджанні | на/у споруджаннях |
Кличний | споруджання | споруджання |