страхувач
СТРАХУВАЧ, а, ч. Особа чи установа, яка зобов'язується виплачувати винагороду при страхуванні.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | страхувач | страхувачі |
Родовий | страхувача | страхувачів |
Давальний | страхувачеві, страхувачу | страхувачам |
Знахідний | страхувач, страхувача | страхувачі, страхувачів |
Орудний | страхувачем | страхувачами |
Місцевий | на/у страхувачі, страхувачу, страхувачеві | на/у страхувачах |
Кличний | страхувачу | страхувачі |