анапест
АНАПЕСТ, а, ч. У силабо-тонічному віршуванні - трискладова стопа, в якій наголошений останній склад (&200;&200;-), напр.: "Наша ціль - | людське ща | стя і во | ля" (Франко).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | анапест | анапести |
Родовий | анапеста | анапестів |
Давальний | анапестові, анапесту | анапестам |
Знахідний | анапест | анапести |
Орудний | анапестом | анапестами |
Місцевий | на/у анапесті | на/у анапестах |
Кличний | анапесте | анапести |